“Alles is een les die God me graag ziet leren” (WdI.193.t)

We leven in angst en paniek voor wat er gebeurt in de wereld vandaag. Het lijkt meer op een nachtmerrie en wij voelen ons bedrogen en geketend aan steeds meer wetten en regels die we moeten naleven. Hoe kunnen we kijken naar deze situatie én toch in vrede zijn?

Er lijkt schijnbaar een tegenstelling te bestaan tussen onze gevoelens en ervaringen in de wereld, en datgene wat de Cursus ons aanraadt te doen in deze situatie.

De Cursus zegt namelijk dat we alleen aandacht moeten besteden aan ons ware Zelf. Dat is de meest universeel liefdevolle actie die we kunnen ondernemen. Wanneer je dit ontdekt en toepast, zullen gevoelens en waarnemingen in de wereld voor jou veranderen. Je maakt jouw wereld mooier door wakker te worden uit de droom en je ware Zelf te erkennen.

Ik spreek hier bewust over “jouw wereld” omdat er maar één wereld is en dat is diegene die jij nu zelf waarneemt. Alle figuren in je huidige wereld zijn jouw figuranten die een rol spelen in jouw script dat jij hebt gemaakt. Jij bent de schrijver van jouw verhaal en de figuranten spelen jouw spel daarin uit.

Werkboekles 193 leert ons: “Alles is een les die God me graag ziet leren”, en dit is hier zeker van toepassing.

Jezus vraagt je om anders naar jouw wereld te kijken, want dat is de enige manier om verlost te worden uit jouw droomwereld. Om dit tot stand te brengen moeten we bewust worden van het feit dat de wereld die wij ieder afzonderlijk waarnemen, onze “persoonlijke” droom is die wij zelf hebben gemaakt. We dienen daarvoor ook onze verantwoordelijkheid te nemen en de schuld niet meer buiten ons te projecteren op personen en situaties in de wereld. Omdat die droom een nietig dwaas idee in onze denkgeest is — en dus niet van God afkomstig — is de droom een illusie die nooit werkelijkheid is geworden. Ontwaken in God is dan eenvoudigweg dit waanidee van afscheiding los te laten en er niet meer in te geloven. Dat is het enige wat wij moeten doen om al onze problemen die we nu ervaren, zonder enige uitzondering, op te lossen!

Als ik dit in een vorm zou moeten gieten, dan kan ik de volgende vergelijking maken om het beter te kunnen bevatten. Stel je voor dat je deze nacht een droom hebt gehad. Je geloofde op dat moment in die droom, dat wat je dacht te ervaren werkelijkheid was. Je leefde volledig mee in die droom alsof je er echt in rondliep en alles fysiek werkelijkheid leek. Echter, toen je deze morgen wakker werd was de droom voorbij. Soms kan je hem nog gedeeltelijk herinneren, maar meestal is hij gewoon verdwenen en ben je je zelfs niet meer bewust van wat je droomde. Is deze droom — met alle figuren en omstandigheden die jij droomde — werkelijk écht gebeurd of niet? Heb je iets tastbaars uit die droom kunnen meenemen toen je wakker werd? Stel dat je in die droom in een fantastisch mooi huis woonde; een geweldige liefdevolle partner had; vermoord werd; of overleed aan een ziekte; is dit dan ook echt gebeurd? Nee, natuurlijk niet, want de droom is een gedachte in onze denkgeest die nooit fysiek werkelijkheid is geworden. Het bleef bij een idee waarin je geloofde.

Wat is het dan dat ons toch zo fel doet geloven dat deze wereld werkelijk en tastbaar is voor ons? Soms zegt men dat je heel hard moet blijven geloven in alles wat je wilt bereiken. Dat is inderdaad waar. Wat jij zo graag zou willen kan ook gebeuren. Ik heb dat zelf heel dikwijls in mijn leven mogen ervaren en het overkomt me steeds vaker. Het is wel belangrijk dat je gelooft in dat wat voor jou “het beste” is. Waar je energie in steekt groeit, dus kan je maar best geloven in datgene dat werkelijk waar is.

Vergeving van het geloof in het idee van afscheiding geeft ons het ticket naar de vrijheid van de identificatie met het ego in de vorm, toestand en gewoonte. Het is de sleutel uit deze nachtmerrie. In praktijk betekent dit: “Vergeef, en je zult dit anders zien” WdI.193.3:7. Dit zijn de woorden die de Heilige Geest tot ons spreekt in al onze beproevingen, pijn en elk lijden ongeacht de vorm ervan. Hierdoor houdt de verleiding om ons schuldig te voelen op en wordt ze losgelaten en niet langer vereerd. Zijn woorden maken een eind aan de droom van zonde en bevrijdt de denkgeest van angst. Door deze woorden wordt de hele wereld verlost.

“Hoe kun je weten wanneer je verkeerd ziet, of wanneer iemand anders verzuimt de les te zien die hij leren moet? Schijnt pijn als werkelijk te worden waargenomen? Als dat zo is, wees er dan zeker van dat de les niet is geleerd” (WdI.193.7:1-3). "Het is Gods Wil dat wij niet lijden maar ons herinneren wie we werkelijk zijn. Herinner je Zijn Liefde en gaven die Hij ons gegeven heeft. Dit is de les die God ons wil leren: “Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen” (WdI.193.13:3)

Er zal nooit een vreedzame wereld zijn totdat jij zelf in vrede bent….

                                                                                                                                                                             Reine Van Dyck