De wereld veranderen begint bij jezelf.

Deze mantra zit al jaren in mijn gedachten.

Het is de basis geworden van waaruit ik probeer te leven.

Ik weet zeker dat het voor mij de waarheid is, maar soms sla

ook ik wel eens de bal mis en werkt het anders uit dan ik dacht.

Deze morgen ontstond er plots een conversatie tussen mij en de Heilige Geest.

De boodschap was: als ik niet meer geloof in de wereld buiten mij en me ook niet meer

verbind met ‘de verhalen’ uit de wereld, dan ben ik vrij! Dat is goed nieuws, dacht ik zo!

Volgens mijn bescheiden mening is dat uiteindelijk ook ieders doel in deze droomwereld. We kunnen onmogelijk in de droom vrijheid en totale vrede vinden want die weerspiegelt de strijd van het ego om gelijk te hebben. De vraag die ik me dan stel is: wil ik de strijd verder zetten of wil ik stoppen en in mezelf gaan kijken of ik daar de oplossing kan vinden?

In de Cursus lezen we: “Mijn verlossing komt van mij” (WdI.70.t.) en dat geloof ik echt. Er is niemand buiten mij die me verlossing bieden kan. In het beste geval kan ik uit mijn waarnemingen mijn lessen leren en die dan ook toepassen. Alle gedachten bevinden zich in mijn denkgeest en alleen daar kunnen ze veranderen. Toch is het soms nog heel moeilijk om te geloven dat het op deze manier werkt.

Als mijn gedachten juist gericht zijn, dan kunnen ze in mijn wereld nog verkeerd geïnterpreteerd worden en lokt het schijnbaar schuld en aanval uit. Het is dan aan mij om bij mijn gevoel te blijven en de weerspiegelingen te zien als betekenisloze illusies. Vroeger stond ik daar niet zo bij stil, maar de laatste jaren wordt het duidelijker dat ik moet kiezen tussen ‘de’ wereld of ‘mijn’ wereld.

Deze keuze heeft uiteraard ook gevolgen en als je moet kiezen, ga dan voor datgene wat voor jou de beste uitkomst biedt. Dat klinkt egoïstisch, maar dat is het zeker niet. Egoïsme ontstaat wanneer je eerst altijd aan anderen denkt en niet aan jezelf. Met andere woorden, wanneer je eerst altijd luistert naar anderen en niet naar jouw innerlijke stem. Jouw gevoelens en gedachten zijn zeer persoonlijk en die mogen er zijn. Misschien denk je dat je het niet waard bent om voor jezelf op te komen of heb je angst om jouw waarheid te zeggen en daardoor een aanval uit te lokken. Je voelt je waarschijnlijk zwak, nietig en niet verbaal genoeg. Heb je aandacht nodig die jij aan jezelf niet kunt geven? Uit angst geef je liever anderen gelijk in plaats van voor je eigen gevoel op te komen, ook al weet je dat het fout is.

Jouw innerlijke stem is het allereerste idee dat in je gedachten opkomt. Die komt van de Heilige Geest, maar meestal hebben we de neiging om Zijn Stem te negeren en ze te vervangen door onze ego-stem. Zo zetten we onszelf altijd op de laatste plaats en blijven we hopen dat er ooit iemand komt die ons eens gelijk gaat geven of liefde zal schenken. Het is mijn levensverhaal en het heeft nooit gewerkt. Ik heb over dit proces zelfs een boek geschreven: De verborgen spelonken van mijn denkgeest.

Wanneer we voor de stem van het ego kiezen, dan zullen we steeds opnieuw dezelfde patronen aantrekken die ons een schijnbare veiligheid bieden. We herkennen ze en we weten ook wat ze ons bieden. Ook al blokkeren deze patronen ons om opnieuw te kiezen voor een andere en betere uitkomst, toch houdt het ego daar maar al te graag aan vast omdat het angst heeft voor verandering.

Het is overduidelijk dat we graag op voorhand weten wat ons te wachten staat, al veroorzaakt vasthouden aan patronen steeds weer dezelfde gevolgen. Het lijkt alsof we ze liever onder controle houden dan ze op te lossen. Controle is stilstaan, loslaten is vooruitgaan. Wanneer we in een ongemakkelijke situatie zitten kunnen we beter de oplossing overlaten aan de Heilige Geest (of Jezus). Hij weet wat voor ons het beste is.

            De Heilige Geest, die een schepping is van de ene Schepper en met Hem schept naar Zijn gelijkenis of geest,

            is eeuwig en is nooit veranderd. […] Hij heeft Jezus als leider aangesteld om Zijn plan uit te voeren, aangezien

            hij de eerste was die zijn eigen aandeel volmaakt heeft voltooid. […] De Heilige Geest wordt beschreven als de

            overblijvende Communicatieschakel tussen God en Zijn afgescheiden Zonen (VvT.6.1:2;2:2;3;1).

Als schakel tussen God en Zijn Zoon, biedt de Heilige Geest ons continu alle hulp aan. Maar hoe weten we dan dat het Zijn Stem is die ons de juiste weg wijst? Deze vraag wordt mij dikwijls gesteld en het antwoord is eigenlijk eenvoudig. Je hoeft niets te doen zegt Jezus in de Cursus. “Niets doen betekent rusten en binnenin je een plaats maken waar de activiteit van het lichaam niet langer aandacht eist. Naar die plaats komt de Heilige Geest, en houdt daar verblijf. Hij zal daar blijven wanneer jij dat vergeet, en de activiteiten van het lichaam opnieuw je bewuste denkgeest in beslag nemen (T18.VII.7:7-9). Op deze manier kan Hij ons bereiken!

Verder lezen we in de Cursus in het Voorwoord nog:

            Het tegendeel van horen met de oren van het lichaam is communicatie via de Stem namens God, de Heilige Geest,

            die in ieder van ons woont. Zijn Stem lijkt veraf en moeilijk te verstaan, omdat het ego, dat spreekt voor het kleine,

            afgescheiden zelf, veel luider lijkt. In feite is dit omgekeerd. De Heilige Geest spreekt met onmiskenbare helderheid

            en overweldigende zeggingskracht. Iemand die er niet voor kiest zich met het lichaam te vereenzelvigen, kan

            onmogelijk doof zijn voor Zijn boodschap van bevrijding en hoop, noch kan hij verzuimen vol vreugde de visie van

            Christus te aanvaarden in blije ruil voor zijn ellendige beeld van zichzelf. (Vw.xii-xiii)

Wanneer we na vele pogingen en evenveel mislukkingen dan uiteindelijk toch kiezen voor ons ware Zelf, dan kunnen we niet anders dan onze ego-gedachten opgeven. De vereenzelviging met het egodenksysteem is onze blokkade die ons van Gods vrede weghoudt. We kunnen onmogelijk twee tegengestelde denksystemen aanhouden, dus moeten we kiezen voor Diegene die ons bevrijdt in plaats van diegene die ons aan banden legt en gevangen houdt in het duister. Wanneer we ze beiden aanhouden dan zullen we zeker in conflict blijven.

Het is misschien moeilijk te bevatten, maar in werkelijkheid willen we allemaal in vrede zijn. Daarvoor moeten we ons meer en meer bewust worden van wat wij denken. Gedachten creëren en daarom is het ook zo belangrijk om meer stil te staan bij wat wij denken en uitspreken. Je bewust worden van je dagelijkse gedachtepatronen zal op termijn verlossing brengen. Je zult stilaan gaan inzien dat vele gedachten overbodig zijn. Alles wat in ons leven gebeurt heeft maar één betekenis en dat is ons laten inzien dat we dromen en dat de droom niet werkelijk is. Al leven we daar dagelijks in, het is en blijft een droom. Krankzinnigheid of innerlijke gezondheid, wat kies je? Je kunt niet beiden behouden, dus zouden we dan niet beter kiezen voor innerlijke gezondheid?

Het loslaten van onze oordelen over alles wat wij zien, beleven en ervaren, alsook van ons geloof dat het allemaal echt is, is de enige juiste weg. Het zou mooi zijn mochten we dit allemaal kunnen begrijpen en toepassen. Jouw wereld zal er veel vrediger en liefdevoller uitzien.

                                                                                                                                                                                                                                                      Reine Van Dyck