Kerstmis...licht in de duisternis

Het teken van Kerstmis is een ster, een licht in de duisternis.

Zie het niet buiten jezelf, maar stralend in de Hemel van binnen

en neem het aan als teken dat de tijd van Christus is gekomen. T15.XI.2:1-2

Kerstmis is de tijd van Christus, het heilig ogenblik waarin we bereid zijn om niet meer te kiezen voor het ego maar voor Jezus als leraar. De les die we moeten leren is de herkenning en herinnering dat er buiten ons niets werkelijk bestaat en dat in ons, het licht van Christus altijd aanwezig is. Wat er zich ook in onze persoonlijke wereld afspeelt, het Goddelijk licht zal in de duisternis eeuwig schijnen. Het kan ons nooit ontnomen worden. We kunnen het wel verduisteren of versluieren wanneer we kiezen voor angst, omdat we nog steeds geloven in een grotere macht dan de Hemel, groter dan Liefde, en we zelfs geloven dat we die macht zijn. Het geloof in individualiteit en speciaalheid is de oorsprong van het geloof in afscheiding, angst en schuld, en het maakt allemaal deel uit van de krankzinnigheid van het ego. Ons leven in de wereld is een droom en dromen zijn illusies. Het licht van Kerstmis is het licht dat voorbij de droom ligt. Het is Gods Liefde, die voorbij al onze angst, schuld, haat, pijn, lijden en dood ligt, welke allemaal zo kenmerkend zijn voor deze wereld.

Naarmate ons begrip van de Cursus zich verdiept, gaan we de betekenisloosheid van de waarden en overtuigingen van de wereld zien, inclusief het meest ‘heilige’ zoals Kerstmis. Voor het ego is dit deprimerend en zeer bedreigend, want het wil niets liever dan ‘goddelijke’ bevestiging. Wat is een groter bewijs dat de wereld werkelijk is en wij erin verblijven, dan dat God Zijn Zoon naar de wereld heeft gezonden om haar te verlossen? Menselijke conflicten zijn heel normaal en onvermijdelijk zolang de betekenis ervan wordt gezocht in de betekenisloze wereld.

De komst van Jezus in de wereld moet niet worden gezien als iets in de vorm of de geboorte van een lichaam, maar als het “symbool van Liefde” dat in onze denkgeest aanwezig is. Het is dus niet iets dat plots verschijnt en daarna weer verdwijnt.

Als we Kerstmis niet als iets heiligs zouden beschouwen (wat het ook niet is) noch als afwijkend van andere eenvoudige genoegens die we in de wereld kunnen beleven, dan zouden we inzien dat het niet meer is dan gewone plezierige dag. Meedoen aan activiteiten op Kerstmis is op zich niet het probleem, en er lusteloos tegenover staan is zeker niet de oplossing. Echter het verlangen dat de waanzin van het ego waar is en verlossing gevonden wordt in de veelheid van substituten, die specifiek gemaakt werden om God buiten te sluiten en de waarheid te ontkennen, dát versterkt de schuld en veroorzaakt onderlinge conflicten. We vergissen ons wanneer we denken dat deze dingen ons de mogelijkheid bieden om gelukkig te zijn of de vrede geven die we zoeken. Deze overtuiging veroorzaakt fysieke en emotionele pijn.

Hoop op vredige kerstdagen ligt daarom in de bereidwilligheid om naar deze overtuigingen te kijken, en ze alleen te zien als een illusie. We geven onszelf een waarachtig geschenk als we doen wat Jezus ons zegt: “Geef deze Kerstmis de Heilige Geest alles wat jou pijn zou doen” (T15.XI.3:1). Het is zeker mogelijk om aan de feestdagen deel te nemen en de les van vergeving te leren in plaats van de speciaalheid van het ego te versterken. Op deze manier kunnen we wel degelijk vrede vinden in de kerstperiode, terwijl we op onze eigen manier aan het feest deelnemen.

Omdat tijd een illusie is, bestaat het verleden en de toekomst niet. Kerstmis is dus niet iets wat één keer 2000 jaar geleden heeft plaatsgevonden en dat elk jaar terugkomt als een tijd om pakjes uit te delen of te ontvangen. Het staat symbool voor het Licht dat altijd schijnt in de duisternis van onze ego-gedachten en in de schaduw van schuld die we werkelijk maakten en buiten ons op onze relaties projecteerden. Dit stalend licht is net zoals de Heilige Geest altijd aanwezigheid en heeft onze denkgeest nooit verlaten. Vrede is de brug die iedereen ooit zal oversteken.

                                                                                                                                                                                            Reine Van Dyck

Geboorte

Er was een ogenblik lang geleden toen God Zijn Woord verkondigde

En heel de wereld was stil om te horen en te antwoorden.

Maar het kon niet horen, niet antwoorden.

Toen de heilige Christus geboren werd kwam Hij alleen.

Met niets anders dan Zijn Vaders Woord om Hem te horen en te antwoorden.

En nog steeds blijft Zijn Stem de wereld zegenen samen met mij

Opdat ik me zou herinneren dat Zijn Woord het mijne is.

Uit ‘the gifts of God’ van Helen Schucman. (Nativity, pag 96)

vertaling R. Van Dyck